Ο Μανώλης Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1939 από τσιγγάνους γονείς, οι οποίοι ξεκίνησαν από τις Ινδίες, πέρασαν από Αίγυπτο και Ρουμανία και κατέληξαν στην Ελλάδα.Ο πατέρας του, που ήταν πολύ καλός μουσικός, έπαιζε μπουζούκι και κιθάρα, λεγόταν Ηλιακός Αγγελόπουλος, η μητέρα του Ερασμία, κι ο μικρότερος αδερφός του Λεύτερης.Από την Καβάλα, πηγαίνει με την οικογένεια του στον Αγ. Αθανάσιο Δράμας και το 1947 βρίσκεται στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στα 13 του χρόνια ο Μανώλης μένει ορφανός από τον πατέρα του, και με τη μανά και τον αδερφό του έφτασε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στα κάτω Πετράλωνα. Έτσι αναγκάστηκε να βγει στη βιοπάλη κι έκανε διάφορες δουλειές. Πουλούσε κιλίμια, κουβέρτες κι αλλά εμπορεύσιμα είδη, δούλεψε γανωτής, δούλεψε στη λαχαναγορά, έκανε το λούστρο και γυάλιζε παπούτσια στον Πειραιά, δούλεψε σε στιλβωτήριο, δούλεψε και γκαρσόνι σε μαγαζιά. Αργότερα, συνδέθηκε στενά με το Λευτέρη Ιωαννίδη και ο οποίος τον βοήθησε να αναδειχτεί ως λαϊκός τραγουδιστής.
Κάθε βράδυ γύριζε στο λόφο της Αγ. Βαρβάρας έπαιζε την κιθάρα του και τραγουδούσε πονεμένα τραγούδια. Κάποιες φορές μετά το τέλος της δουλειάς του, γύριζε στα νυχτερινά κέντρα για να δει και ν' ακούσει από κοντά τις φίρμες της εποχής.
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος μπαίνει στη δισκογραφία χάρη στην προτροπή και επίμονη του μεγάλου σύνθετη και μπουζουξή Ανέστου Αθανασίου, ο οποίος ήταν επίσης τσιγγάνος. Τραγούδησε το πρώτο του τραγούδι 'Χωρίς μητέρα χωρίς πατέρα' γύρω στο 1957. Έπειτα ακολούθησαν κι αλλά, 'Τσιγγενελερ' , ' Μανά μου εγώ πεθαίνω', ' Ινδιάνα μου γλυκιά'. Μεγάλη επιτυχία είχε το τραγούδι του 'Μαγκαλα' με το οποίο έγινε αμέσως γνωστός στο καλλιτεχνικό κύκλο. Η μια επιτυχία διαδεχόταν την άλλη. Τέλη του '50 και αρχές του '60 ο Αγγελόπουλος ήταν ο μόνος που συναγωνιζόταν εκείνη την εποχή τον λαϊκό τραγουδιστή Στέλιο Καζαντζίδη. Έκανε ντουέτα με γνωστές λαϊκές τραγουδίστριες όπως η Καίτη Γκρέυ, Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια και άλλες. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 γνωρίζεται με την Αννούλα Βασιλείου με τη οποία απέκτησαν τρία παιδιά, τον Ηλία, τη Μαρία και το Στάθη. Μαζί οι δύο καλλιτέχνες ταξίδεψαν και τραγούδησαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας αλλά και σε πολλές χώρες στο εξωτερικό.
Ο Μανώλης πέθανε στο Λονδίνο στις 2 Απριλίου του 1989 μετά από εγχείριση καρδιάς που θα πραγματοποιούσε. Η σωρός του μεταφέρθηκε την 5 Απριλίου στο πατρικό του , και το απόγευμα της ίδιας μέρας ενταφιάσθηκε στο Γ' Νεκροταφείο. Τον συνόδευσαν χιλιάδες τσιγγάνοι και πλήθος κόσμου, καθώς και πλήθος καλλιτεχνών απ' το χώρο του τραγουδιού.
Ο Μανώλης Αγγελόπουλος για τριάντα χρόνια ήταν στην πρώτη γραμμή του λαϊκού τραγουδιού, πάλεψε σκληρά για την ανάδειξη του, υπερασπίστηκε το τραγούδι, αλλά και τον εαυτό του και τις ρίζες του μέσα απ' αυτό. Επειδή ήταν τσιγγάνος πολλές φορές γνώρισε το χλευασμό, την περιφρόνηση και την απόρριψη. Αντιμετωπίστηκε ρατσιστικά από διάφορες δυνάμεις, λοιδωρήθηκε, όμως ποτέ δεν αρνήθηκε την καταγωγή του, ίσα ίσα ήταν περήφανος γι ' αυτήν! Όλοι οι συνάδερφοι του έλεγαν τα καλύτερα γι' αυτόν , για τον ευαίσθητο τραγουδιστή με την χρυσή καρδιά……!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου